1

الۡفَاتِحَۃِ

1 رڪوع 7 آيتون
2

الۡبَقَرَۃِ

40 رڪوع 286 آيتون
3

اٰلِ عِمۡرٰنَ

20 رڪوع 200 آيتون
4

النِّسَآءِ

24 رڪوع 176 آيتون
5

المَآئِدَۃِ

16 رڪوع 120 آيتون
6

الۡاَنۡعَامِ

20 رڪوع 165 آيتون
7

الۡاَعۡرَافِ

24 رڪوع 206 آيتون
8

الۡاَنۡفَالِ

10 رڪوع 75 آيتون
9

التَّوۡبَۃِ

16 رڪوع 129 آيتون
10

یُوۡنُسَ

11 رڪوع 109 آيتون
11

ہُوۡدٍ

10 رڪوع 123 آيتون
12

یُوسُفَ

12 رڪوع 111 آيتون
13

الرَّعۡدِ

6 رڪوع 43 آيتون
14

اِبۡرٰہِیۡمَ

7 رڪوع 52 آيتون
15

الۡحِجۡرِ

6 رڪوع 99 آيتون
16

النَّحۡلِ

16 رڪوع 128 آيتون
17

بَنِیۡۤ اسۡرَآءِیۡلَ

12 رڪوع 111 آيتون
18

الۡکَہۡفِ

12 رڪوع 110 آيتون
19

مَرۡیَمَ

6 رڪوع 98 آيتون
20

طٰہٰ

8 رڪوع 135 آيتون
21

الۡانۡۢبِیَآءِ

7 رڪوع 112 آيتون
22

الۡحَجِّ

10 رڪوع 78 آيتون
23

الۡمُؤۡمِنُوۡنَ

6 رڪوع 118 آيتون
24

النُّوۡرِ

9 رڪوع 64 آيتون
25

الۡفُرۡقَانِ

6 رڪوع 77 آيتون
26

الشُّعَرَآءِ

11 رڪوع 227 آيتون
27

النَّمۡلِ

7 رڪوع 93 آيتون
28

الۡقَصَصِ

9 رڪوع 88 آيتون
29

الۡعَنۡکَبُوۡتِ

7 رڪوع 69 آيتون
30

الرُّوۡمِ

6 رڪوع 60 آيتون
31

لُقۡمٰنَ

4 رڪوع 34 آيتون
32

السَّجۡدَۃِ

3 رڪوع 30 آيتون
33

الۡاَحۡزَابِ

9 رڪوع 73 آيتون
34

سَـبَاٍ

6 رڪوع 54 آيتون
35

فَـاطِرٍ

5 رڪوع 45 آيتون
36

یٰسٓ

5 رڪوع 83 آيتون
37

الصّٰٓفّٰت

5 رڪوع 182 آيتون
38

صٓ

5 رڪوع 88 آيتون
39

الزُّمَرِ

8 رڪوع 75 آيتون
40

الۡمُؤۡمِنِ

9 رڪوع 85 آيتون
41

حٰمٓ السَّجۡدَۃِ

6 رڪوع 54 آيتون
42

الشُّوۡرٰی

5 رڪوع 53 آيتون
43

الزُّخۡرُفِ

7 رڪوع 89 آيتون
44

الدُّخَانِ

3 رڪوع 59 آيتون
45

الۡجَاثِیَۃِ

4 رڪوع 37 آيتون
46

الۡاَحۡقَافِ

4 رڪوع 35 آيتون
47

مُحَمَّدٍ

4 رڪوع 38 آيتون
48

الۡفَتۡحِ

4 رڪوع 29 آيتون
49

الۡحُجُرٰتِ

2 رڪوع 18 آيتون
50

قٓ

3 رڪوع 45 آيتون
51

الذّٰرِیٰتِ

3 رڪوع 60 آيتون
52

الطُّوۡرِ

2 رڪوع 49 آيتون
53

النَّجۡمِ

3 رڪوع 62 آيتون
54

الۡقَمَرِ

3 رڪوع 55 آيتون
55

الرَّحۡمٰنِ

3 رڪوع 78 آيتون
56

الۡوَاقِعَۃِ

3 رڪوع 96 آيتون
57

الۡحَدِیۡدِ

4 رڪوع 29 آيتون
58

الۡمُجَادَلَۃِ

3 رڪوع 22 آيتون
59

الۡحَشۡرِ

3 رڪوع 24 آيتون
60

الۡمُمۡتَحِنَۃِ

2 رڪوع 13 آيتون
61

الصَّفِّ

2 رڪوع 14 آيتون
62

الۡجُمُعَۃِ

2 رڪوع 11 آيتون
63

الۡمُنٰفِقُوۡنَ

2 رڪوع 11 آيتون
64

التَّغَابُنِ

2 رڪوع 18 آيتون
65

الطَّلَاقِ

2 رڪوع 12 آيتون
66

التَّحۡرِیۡمِ

2 رڪوع 12 آيتون
67

الۡمُلۡکِ

2 رڪوع 30 آيتون
68

الۡقَلَمِ

2 رڪوع 52 آيتون
69

الۡحَآقَّــۃِ

2 رڪوع 52 آيتون
70

الۡمَعَارِجِ

2 رڪوع 44 آيتون
71

نُوۡحٍ

2 رڪوع 28 آيتون
72

الۡجِنِّ

2 رڪوع 28 آيتون
73

الۡمُزَّمِّلِ

2 رڪوع 20 آيتون
74

الۡمُدَّثِّرِ

2 رڪوع 56 آيتون
75

الۡقِیٰمَۃِ

2 رڪوع 40 آيتون
76

الدَّھۡرِ

2 رڪوع 31 آيتون
77

الۡمُرۡسَلٰتِ

2 رڪوع 50 آيتون
78

النَّبَاِ

2 رڪوع 40 آيتون
79

النّٰزِعٰتِ

2 رڪوع 46 آيتون
80

عَبَـسَ

1 رڪوع 42 آيتون
81

التَّکۡوِیۡرِ

1 رڪوع 29 آيتون
82

الۡاِنۡفِطَارِ

1 رڪوع 19 آيتون
83

المُطَفِّفِیۡنَ

1 رڪوع 36 آيتون
84

الاِنۡشقَاقِ

1 رڪوع 25 آيتون
85

الۡبُرُوۡجِ

1 رڪوع 22 آيتون
86

الطَّارِقِ

1 رڪوع 17 آيتون
87

الۡاَعۡلٰی

1 رڪوع 19 آيتون
88

الۡغَاشِیَۃِ

1 رڪوع 26 آيتون
89

الۡفَجۡرِ

1 رڪوع 30 آيتون
90

الۡبَلَدِ

1 رڪوع 20 آيتون
91

الشَّمۡسِ

1 رڪوع 15 آيتون
92

الَّیۡلِ

1 رڪوع 21 آيتون
93

الضُّحٰی

1 رڪوع 11 آيتون
94

اَلَمۡ نَشۡرَحَ

1 رڪوع 8 آيتون
95

التِّــیۡنِ

1 رڪوع 8 آيتون
96

الۡعَـلَقِ

1 رڪوع 19 آيتون
97

الۡقَدۡرِ

1 رڪوع 5 آيتون
98

الۡبَـیِّنَـۃِ

1 رڪوع 8 آيتون
99

الزِّلۡزَالِ

1 رڪوع 8 آيتون
100

الۡعٰدِیٰتِ

1 رڪوع 11 آيتون
101

الۡقَارِعَۃِ

1 رڪوع 11 آيتون
102

التَّکَاثُرِ

1 رڪوع 8 آيتون
103

الۡعَصۡرِ

1 رڪوع 3 آيتون
104

الۡہُمَزَۃِ

1 رڪوع 9 آيتون
105

الۡفِیۡـلِ

1 رڪوع 5 آيتون
106

قُرَیۡشٍ

1 رڪوع 4 آيتون
107

الۡمَاعُوۡنِ

1 رڪوع 7 آيتون
108

الۡکَوۡثَرِ

1 رڪوع 3 آيتون
109

الۡکٰفِرُوۡنَ

1 رڪوع 6 آيتون
110

النَّصۡرِ

1 رڪوع 3 آيتون
111

اللَّھَبِ

1 رڪوع 5 آيتون
112

الۡاِخۡلَاصِ

1 رڪوع 4 آيتون
113

الۡفَلَقِ

1 رڪوع 5 آيتون
114

النَّاسِ

1 رڪوع 6 آيتون

027 surah

ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 93 آيتون ۽ 7 رڪوع آھن

قرآن مجيد
مُترجم: عبدالمؤمن ميمڻ

واپس وڃو

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

27:1

طٰسۗ ۣ تِلْكَ اٰيٰتُ الْقُرْاٰنِ وَكِتَابٍ مُّبِيْنٍ 1‏۝ۙ

طا-سين- اهي قرآن ۽ پڌري ڪتاب جون آيتون آهن (جيڪو حق ۽ باطل، احڪامات ۽ هدايت کي صاف صاف بيان ڪندڙ آهي.)

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:2

هُدًى وَّبُشْرٰي لِلْمُؤْمِنِيْنَ 2‏۝ۙ

مؤمنن جي لاءِ سراسر هدايت ۽ خوشخبريءَ جو ڪارڻ آهن.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:3

الَّذِيْنَ يُقِيْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَيُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَهُمْ بِالْاٰخِرَةِ هُمْ يُوْقِنُوْنَ 3‏۝

جيڪي مؤمن نماز قائم ڪندا آهن ۽ زڪواة ادا ڪندا آهن ۽ اِهي مؤمن اُهي ئي ماڻهو آهن جيڪي آخرت تي يقين رکندا آهن.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:4

اِنَّ الَّذِيْنَ لَا يُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ اَعْـمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُوْنَ 4‏۝ۭ

بي شڪ، جيڪي ماڻهو آخرت تي يقين نه رکندا آهن اسان سندن ڪرتوت کين لُڀائيندڙ ڪري ڏيکاريندا آهيون جنهنڪري هو ڀٽڪندا ويندا آهن.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:5

اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ لَهُمْ سُوْۗءُ الْعَذَابِ وَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ هُمُ الْاَخْسَرُوْنَ 5‏۝

اهي اُهي ماڻهو آهن جن جي لاءِ (دنيا ۾ به) بدترين عذاب آهي ۽ اِهي آخرت ۾ سڀ کان وڌيڪ خساري وارا هوندا.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:6

وَاِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْاٰنَ مِنْ لَّدُنْ حَكِيْمٍ عَلِيْمٍ 6‏۝

۽ (اي نبي !) توکي هي قرآن يقيناً وڏي حڪمت ۽ وڏي علم واري ذات جي پاران اماڻيو پيو وڃي.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:7

اِذْ قَالَ مُوْسٰي لِاَهْلِهٖٓ اِنِّىْٓ اٰنَسْتُ نَارًا ۭ سَاٰتِيْكُمْ مِّنْهَا بِخَــبَرٍ اَوْ اٰتِيْكُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُوْنَ 7‏۝

(انهن جي آڏو اهو واقعو بيان ڪر) جڏهن موسى پنهنجي گهر واريءَ کي چيو ته؛ مون هڪ باهه (ٽمڪندي) ڏٺي آهي،(تنهنڪري تون هتي ترس ته) مان اتان يا ته (رستي جي) ڪا خبر لهي ايندس يا ٽانڊو آڻيندس ته جيئن تون (سيءَ کان بچڻ لاءِ) سيڪو وٺين.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:8

فَلَمَّا جَاۗءَهَا نُوْدِيَ اَنْۢ بُوْرِكَ مَنْ فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا ۭ وَسُـبْحٰنَ اللّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ 8‏۝

پوءِ جڏهن موسيٰ اتي پهتو ته کيس آواز آيو؛ برڪت ڀريو آهي جيڪو هن باهه جي اندر آهي ۽ جيڪو ڪجهه ان جي چؤڌاري آهي ۽ الله رب العالمين مڙني عيبن کان پاڪ آهي.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:9

يٰمُوْسٰٓي اِنَّهٗ ٓ اَنَا اللّٰهُ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ 9‏۝ۙ

اي موسى! اِهو مان آهيان- الله ! زبردست- حڪمت ڀريو.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:10

وَاَلْقِ عَصَاكَ ۭ فَلَمَّا رَاٰهَا تَهْتَزُّ كَاَنَّهَا جَاۗنٌّ وَّلّٰى مُدْبِرًا وَّلَمْ يُعَقِّبْ ۭ يٰمُوْسٰي لَا تَخَفْ ۣ اِنِّىْ لَا يَخَافُ لَدَيَّ الْمُرْسَلُوْنَ ڰ ۝10

۽ پنهنجي لٺ اڇل پوءِ جڏهن موسى اها لٺ اڇلي ته لٺ، نانگ جيان بُلَ پئي کاڌا ته موسى پٺي ڏئي وٺي پويان پير ڪيا ۽ پوئتي نه واجهايائين. (ارشاد ٿيو:) اي موسى ! ڊڄ نه منهنجي درٻار ۾ پهچي پيغمبر ڊڄندا ناهن.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:11

اِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُـمَّ بَدَّلَ حُسْـنًۢا بَعْدَ سُوْۗءٍ فَاِنِّىْ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ ؁11

سواءِ ان(عام ماڻهوءَ) جي جنهن کان ڪوتاهي ٿي وڃي پوءِ هو ڪوتاهيءَ پڄاڻان ان جي تلافي ڪري وٺندو آهي ته مان بخشڻهار- مهربان آهيان.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:12

وَاَدْخِلْ يَدَكَ فِيْ جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاۗءَ مِنْ غَيْرِ سُوْۗءٍ ۣ فِيْ تِسْعِ اٰيٰتٍ اِلٰى فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهٖ ۭ اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِيْنَ ؀12

۽ پنهنجو هٿ پنهنجي گريبان مان بغل ۾ وجهه ته اهو ڪنهن عيب کان سواءِ ئي چمڪندي نڪرندو (اهي ٻَئي معجزا) ٺوس نشانين منجهان آهن، (اهي کڻي) فرعون ۽ ان جي قوم ڏانهن وڃ ڇاڪاڻ ته اها ڏاڍي بدڪردار قوم آهي.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:13

فَلَمَّا جَاۗءَتْهُمْ اٰيٰتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوْا ھٰذَا سِحْرٌ مُّبِيْنٌ ۝ۚ13

پوءِ جڏهن اسان جون کليل نشانيون وٽس آيون ته فرعون جا درٻاري چوڻ لڳا؛ اهو ته سڌو سنئون جادو آهي!

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:14

وَجَحَدُوْا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَآ اَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَّعُلُوًّا ۭ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِيْنَ ۝ۧ14

۽ انهن ظلم ۽ تڪبر طور انهن (نشانين) جو انڪار ڪري ڇڏيو، حالانڪه درٻارين جون دليون انهن (معجزن جي صداقت) تي يقين ڪري چڪيون هيون. تنهنڪري ڏسو ته انهن فسادين جو انجام ڇا ٿيو!

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:15

وَلَقَدْ اٰتَيْنَا دَاوٗدَ وَسُلَيْمٰنَ عِلْمًا ۚ وَقَالَا الْـحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْ فَضَّلَنَا عَلٰي كَثِيْرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِيْنَ ؁15

۽ بي شڪ ! اسان داؤد ۽ سليمان کي علم عطا فرمايو ۽ انهن چيو؛ سڀ تعريف الله جي لاءِ آهي جنهن اسان کي پنهنجن کوڙ مؤمن ٻانهن تي فضيلت بخشي آهي.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:16

وَوَرِثَ سُلَيْمٰنُ دَاوٗدَ وَقَالَ يٰٓاَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَاُوْتِيْنَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ ۭ اِنَّ ھٰذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِيْنُ ؀16

۽ سليمان، داؤد جو جانشين ٿيو ۽ ان چيو؛ لوڪو! اسان کي پکين جون ٻوليون سيکاريون ويون آهن ۽ اسان کي هر قسم جون ضروري شيون به عطا ڪيون ويون آهن، واقعي اهو (الله جو) پڌرو فضل آهي.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:17

وَحُشِرَ لِسُلَيْمٰنَ جُنُوْدُهٗ مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ وَالطَّيْرِ فَهُمْ يُوْزَعُوْنَ ؀17

۽ هڪ ڀيري سليمان جي لاءِ جِنّن، انسانن ۽ پکين جا ڪٽڪ ڪَٺا ڪيا ويا ۽ اهي نظم وضبط سان ڪَٺا ڪيا ويندا هيا.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:18

حَتّىٰٓ اِذَآ اَتَوْا عَلٰي وَادِ النَّمْلِ ۙ قَالَتْ نَمْــلَةٌ يّـٰٓاَيُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوْا مَسٰكِنَكُمْ ۚ لَا يَحْطِمَنَّكُمْ سُلَيْمٰنُ وَجُنُوْدُهٗ ۙ وَهُمْ لَا يَشْعُرُوْنَ ؀18

تان جو جڏهن اهي سڀ ڪِوِلين جي واديءَ ۾ پهتا ته هڪ ڪِوِل چيو؛ اي ڪِوِليئو! پنهنجن پنهنجن ٻِرن ۾ داخل ٿي وڃو ڪٿي ائين نه ٿئي جو سليمان ۽ ان جو لشڪر توهان کي بيخبريءَ ۾ لتاڙي وڃي ۽ کين پتو به نه پوي!

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:19

فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّنْ قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ اَوْزِعْنِيْٓ اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِيْٓ اَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلٰي وَالِدَيَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضٰىهُ وَاَدْخِلْنِيْ بِرَحْمَتِكَ فِيْ عِبَادِكَ الصّٰلِحِيْنَ ؀19

ته سليمان ان جي ڳالهه تي مسڪرائيندي کِلي ڏنو ۽ چوڻ لڳو؛ اي منهنجا رب ! تون مون کي ان ڳالهه تي قائم رک ته مان تنهنجي احسانن جو شڪر ادا ڪندو رهان جيڪي احسان تو مون تي ۽ منهنجي پيءُ ماءُ تي ڪيا آهن ۽ مان اهڙا نيڪ ڪم ڪندو رهان جيڪي تنهنجا پسنديده هجن ۽ مون کي پنهنجيءَ رحمت سان پنهنجن نيڪ بندن ۾ شامل ڪر.

— عبدالمؤمن ميمڻ

27:20

وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَآ اَرَى الْهُدْهُدَ ڮ اَمْ كَانَ مِنَ الْغَاۗىِٕـبِيْنَ ؀20

۽ سليمان پکين جو جائزو ورتو ته چيائين؛ ته مان (فلاڻي) هُد هُد کي نه ٿو ڏسان، يا اهو ڪٿي غائب ٿي ويو آهي؟

— عبدالمؤمن ميمڻ